سجاد غلامی؛ وحید مبارک
چکیده
نامه قالبی مهم برای ارتباط میان انسانها و انتقال پیامهاست که برای نوشتن آن بهویژه در دستگاه حکومتی باید اصول خاصی را رعایت کرد. دیوان رسالت، تشکیلاتی مهم و گسترده در دستگاه سلطنت بود که نامههای دیوانی به نظم و نثر در آنها نگارش مییافت. تعداد نامهها، نقش و تنوع آنها از نظر ادبی نیز درخور تأمل است. نامههای گوناگون که با ...
بیشتر
نامه قالبی مهم برای ارتباط میان انسانها و انتقال پیامهاست که برای نوشتن آن بهویژه در دستگاه حکومتی باید اصول خاصی را رعایت کرد. دیوان رسالت، تشکیلاتی مهم و گسترده در دستگاه سلطنت بود که نامههای دیوانی به نظم و نثر در آنها نگارش مییافت. تعداد نامهها، نقش و تنوع آنها از نظر ادبی نیز درخور تأمل است. نامههای گوناگون که با اسامی ملطّفه، مثال، منشور، رقعه، گشادنامه، پیماننامه، فتحنامه، شکستنامه و ... شناخته میشوند اطلاعات مهمی را دربردارند و میتوانند منبع مفیدی برای شناخت جهانبینی و قدرت حاکمان زمان باشند. این جستار با هدف بررسی و مقایسۀ نامههای منشور با تأکید بر جنبۀ ادبی تاریخ بیهقی و التوسّل الی الترسّل به روش کتابخانهای و توصیفی - تحلیلی نگاشته شده است. نامههای منشور در تاریخ بیهقی کوتاه هستند، ابوالفضل بیهقی گزارشی کلی و کوتاه از آنها ارائه میدهد، به صنایع ادبی چندان نمیپردازد و اشارههای اندکی به صنایعی چون سجع، کنایه و تکرار دارد. مفاد منشورها با اهداف سیاسی و نگاه حاکمیتی بهمنظور سپردن مسئولیت اداره و کنترل نواحی زیردست به اشخاص است. نامههای منشور التوسّل الی الترسّل بلند هستند و بهاءالدین بغدادی در نگارش آنها صنعتپردازی کرده است، صنایعی مانند تلمیح، تشبیه، استعاره، کنایه، سجع، جناس و تضاد بسامد بیشتری دارند. تاریخ بیهقی بهسبب تقدّم زمانی، و بهرهمندی بغدادی از آن شایان توجه است؛ اما منشورهای مندرج در التوسّل الی الترسّل بهدلیل جنبۀآموزشی کتاب، مفصلتر هستند و در آنها به جزئیات توجه بیشتری شده است.